یکی از دوستام خیلی دلش گرفته و از آدما دل سرد شده.من نمی تونم بهش کمکی بکنم ولی این شعر این پایین رو براش مینویسم که برا آهنگ های سعید مدرس ه و الان خیلی خیلی به حال و روزش بر میگرده.خودش میدونه کیه پس لازم نیست اسمشو بگم. و امیدوارم همیشه راه درست رو انتخاب کنه تو زندگیش و برا اون کسایی که مانع رشد کردنش تو زندگی هستند وقت هدر نکنه.
وقتی از چشمام رفتی
تازه با دلم دیدمت
تازه برگشتم به خاطرات
تازه فهمیدمت...
رفقای رنگ و وارنگ
اومدن به شهر چشمام
ولی با این همه آدم
بعد تو همیشه تنهام
همیشه تنهام...
.
.
هروقت آسمون بباره
هرجا ببینم ستاره
هرکی شاخه گل بیاره
تو رو میبینم دوباره ....